Big 5 Máximapark

Er bestaan in Nederland maar weinig parken waar met inbreng van vrijwilligers zoveel ideeën zijn aangedragen en ook gerealiseerd als in het Máximapark. Maar liefst vijf elementen die nooit ergens op een ontwerptekening stonden zijn door de inbreng en het doorzettingsvermogen van bewoners en vrijwilligers gerealiseerd. Dat zijn de Buitenplaats, de Jeremiebrug, de bomen van het Domplein, De Samenloop en De Vlinderhof. Alle vijf met een bijzonder verhaal en de moeite waard om een keer letterlijk bij stil te staan.

Johan de Boer

In de Samenloop komen alle paden bij elkaar

Een project dat ook nooit op de oorspronkelijke ontwerptekening van het Máximapark stond is De Samenloop. Verscholen achter de Esdoornlaan, met aan de zuidzijde Het Lint en aan de noordkant de Jeremiebrug, slingert het centrale pad van het park door een nog betrekkelijk jong bosperceel. En dan sta je ineens in het hart van De Samenloop!  Een cirkel gemaakt van cortenstaal die zich uitstrekt over twee heuvels, waardoor je het gevoel krijgt tussen twee tribunes te staan. Het is misschien nu nog niet goed voor te stellen, maar De Samenloop is op termijn een open plek in het parkbos waar kleine evenementjes kunnen worden gehouden, maar waar je in de vakantie ook gewoon met een mooi boek in het gras kan liggen. Dat parkbos rond De Samenloop bestaat overigens uit 25.000 bomen die allemaal onder leiding van de Vrienden door vrijwilligers zijn aangeplant. De Samenloop is een gezamenlijk project van de Lions Club Vleuten De Meern, de uit De Meern afkomstige landschapskunstenaar Paul de Kort en de Vrienden van het Máximapark. Dit deel van het park dat heel lang als gronddepot werd gebruikt, leende zich uitstekend voor het idee dat uitgewerkt werd onder de titel De Samenloop. Hier komen paden en mensen bijeen.

Maximapark
www.maximapark.nl

Vlinderhof: De Rembrandt in het Maximapark

Een van de meest iconisch plekken in het Máximapark is natuurlijk de Vlinderhof. Ook die plek had ooit een andere bestemming. Er was namelijk een soort rosarium bedacht voor dit hoekje park. Toen dat niet doorging, zag Marc Kikkert zijn kans schoon daar met heel veel vrijwilligers een droom te verwezenlijken. Met heel veel doorzettingsvermogen lukte het Marc de ontwerper van het park, landschapsarchitect Adriaan Geuze en tuinarchitect Piet Oudolf bij elkaar te brengen voor de creatie van die droom. Nooit hadden deze twee groene grootheden ergens in de wereld samengewerkt. 

Bij de opening van de Vlinderhof op 14 mei 2014 noemde Adriaan Geuze, Piet Oudolf ‘de Rembrandt van de tuinen’. En dat is in alle jaargetijden een treffende vergelijking. Met name in de herfst als de tuin alle kleuren bruin van Rembrandts schilderpalet laat zien, zie je hoe treffend die uitspraak was. Intussen weten tuinliefhebbers uit de hele wereld de weg naar de Vlinderhof te vinden.In 2021 verrijst in de Vlinderhof ook nog een mooi beheergebouwtje, dat speciaal voor de tuin ontworpen is door Thomas Rau die het trio topontwerpers completeert. Een trio dat door vrijwilligers bij elkaar is gebracht en dat is een prestatie van formaat.

www.vlinderhof.com

Ontdek de Buitenplaats

In de Buitenhof van het Máximapark staat, bij de entree vanaf de Hof ter Weijdeweg De Buitenplaats van Landschapsbeheer Vleuten De Meern. Het is voor veel bewoners van Leidsche Rijn een nog onontdekte plek. Dat geldt eigenlijk voor de hele Buitenhof. Dat gebied wordt grotendeels onderhouden door Landschapsbeheer. De Buitenplaats werd op vrijdag 5 november 2011 door wethouder Harrie Bosch geopend. Daar ging een spannende geschiedenis aan vooraf. In 2005 werd, ter dekking van tekorten, een groot deel van het Máximapark aan de noordkant van de spoorlijn aangewezen als woonbestemming. Door bewoners, Landschapsbeheer en de Vrienden van het Máximapark werd tegen dit plan gedemonstreerd. En met succes! Dankzij deze actie besloot de gemeenteraad van Utrecht op 16 juni 2005 het noordelijke deel van het park toch niet vol te bouwen. Het gebied werd ingericht met paden, watergangen en nieuwe beplanting. Tegelijkertijd werd ook de al aanwezige natuur onderhouden, zoals het snoeien van windsingels en het knotten van wilgen. Sinds 2008 is het gebied helemaal ingericht en kreeg Leidsche Rijn er ruim acht hectare prachtige natuur bij.

Dankzij de medewerking van de gemeente Utrecht kwam in de Buitenhof ook een plek beschikbaar voor een onderkomen voor de vrijwilligers van Landschapsbeheer. Een plek is leuk maar hoe kom je aan een gebouw? De oplossing kwam van dichtbij. Aan de rand van de Buitenhof woont architect Es van Ginkel. Deze was zo blij dat het noordelijk deel van het park niet volgebouwd zou worden dat hij voor niets een fraai ontwerp maakte. 

De Buitenhof is een natuurpark dat uniek in zijn soort is, maar dat naast het gebruikelijk onderhoud ook specialistisch en arbeidsintensief onderhoud vraagt. Ga eens kijken!

Máximapark
www.maximapark.nl

Jeremiebrug; een donatie van de oude aan de nieuwe stad

“Heel veel jaren geleden, om precies te zijn in het jaar 2015, werd door de Vrienden van het Máximapark deze tijdcapsule in de fundering van de Jeremiebrug gestopt. Wij hoopten toen dat deze koker voorlopig nooit gevonden zou worden, want dat zou betekenen dat de brug is gesloopt. Nu de koker toch gevonden is, geven de documenten en foto’s inzicht in hoe de brug in het begin van de 21e eeuw op initiatief van De Vrienden na bijna 100 jaar een tweede leven kreeg in het toen nog jonge stadspark.” 

Dit is het begin van een brief die in een waterdichte koker door vrijwilligers in het oostelijke landhoofd van de Jeremiebrug is gestopt. De brug had toen al bijna 100 jaar dienstgedaan als verbinding tussen de oude Utrechtse binnenstad vanaf de Westerkade naar de zuidkant van de stad: de plek waar in 2014 treinstation Vaartsche Rijn is gebouwd.

Eindelijk was het zover. Na lang ‘jeremiëren’ en regelen, kon op 16 juli 2015 het sein gegeven worden. Henk Veldhuizen en Gerrit Wiegers draaien langzaam met de zwengel de nog openstaande brug dicht. De Jeremiebrug was verhuisd van de Kruisvaart in de Zuidpoort van de Utrechtse binnenstad naar de Vikingrijn in het Máximapark. Leidsche Rijn had er een prachtig monument bij.

De brug heeft een nieuwe, wat rustigere plek gekregen. Hij is met pensioen, maar kan nog jaren mee! 

Het hele verhaal van de Jeremiebrug is vastgelegd in het boekje ‘Jeremie in Utrecht’ dat ter gelegenheid van de verplaatsing van de brug is verschenen.

Lees meer over bruggen op:
www.ontdek-leidscherijn.nl/geen-brug-te-ver

Dompleinbomen: Van Domplein naar Leidsche Rijn

Op de meest noordelijk punt van het Máximapark staan langs Het Lint ter hoogte van het bruggetje bij de Haarrijnseplas een groep grote bomen. Het zijn zes bijna 50 jaar oude platanen die tot april 2013 nog op het Domplein stonden. Hoe komen die bomen in het Máximapark terecht? 

In 2013 werden de voorbereidingen getroffen voor de bouw van het ondergrondse museum DomUnder. Voor de zes bomen die daarvoor in de weg stonden was al een kapvergunning aangevraagd. Dat vonden de vrijwilligers van het Máximapark zonde en daarom kwamen zij op het idee de bomen naar het park te verhuizen. De bomen die sinds 1975 op het Domplein stonden, bleven daardoor behouden. De bomen zijn in een kruisvorm herplant waarmee de relatie met het Domplein wordt gesymboliseerd want dat kruis komt overeen met de omvang van de heilige kruiskapel van Willibrord waarvan de resten ook nog onder het Domplein liggen.

Na bijna zeven jaar staan de bomen er op hun nieuwe plaats goed bij en vormen samen alweer bijna een grote bladerkroon. En zo kreeg het Máximapark er een bijzondere, groene kapel bij. 

www.copijn.nl/projecten/verplanting-domplein/

PARELS EN ROUTES DIE JE GEZIEN EN GEDAAN MOET HEBBEN

Ga je mee wandelen door het Máximapark?